5 Eylül 2009 sabahı Gwen siyah frigidaire marka buzdolabının karşısına geçmiş, bir eliyle siyah sıkıcı iş takımının içine giydiği açık füme askılı bluzundan fırlayan iri göğüslerini yerleştirmeye çalışıyordu. Ne başının ağrısına sıkılacak, ne de yalnız hayatı için üzülecek vakti vardı artık!Yeniden işi olmuştu çünkü, ne kadar sıkıcı ya da nefret edilecek türden olursa olsun, iş işti, ve asıl fonksiyonu yalnızca para kazanmaktan ibaret olduğunu düşünmedi Gwen işin hiç bir zaman için, onun için çalışmak diğer şeyleri unutmak demekti, sabah kalkmak ve sıkıcı bir rutinin tatlı bir halkası olmanıza kendi kendinize izin verirdiniz.Böylelikle düşünecek vaktiniz olmazdı, diğer sorunları, yaşamınızın yalnızlığını ya da sevimli genci..Tanrım, son zamanlarda öyle bunalmıştım ki..diye düşündü Gwen 'Çalışmak için para bile verebilirdim !'
Diğer taraftan tek kişilik dairesinde kahvaltılık malzeme seçeneklerini gözden geçiriyordu.Beyaz peynirli bir omlete ayıracak vakti yoktu, light peyniri ise ona bugün ihtiyac duyduğu enerjiyi vermeyeceğini düşünerek eledi.Sonunda mısır gevreği ve süt karışımını, doğradığı muz parçaları ve cevizin üzerine bir parça karamel sosu ekleyerek muhteşem kahvaltısını yarattı.Tıpkı hayatındaki gibi, sıradan malzemeler herkes tarafından elde edilebilir malzameler yani frenk üzümü veya macar salamı yoktu dolabında, ama zekice ve olağandışı bir karaşımla bir araya geliyor.Bu tam Gwen'in tarzıydı.
Kahvaltısını bitirdiğinde aynanın karşısına geçen Gwen, siyah takımının üstünde bal, ezilmiş corn flakes ve süt gibi izlerin bulunduğunu gördü ve bu izleri çıkartabilecek herhangi bir kuru temizleyici tanıyıp tanımadığını düşündü.Yine o krizlerden birini geçirmiş olmalıydı.Ama kullandığı ilaçların amnezyatik etkisi onun bu kriz anına geri dönemesine izin vermiyordu, kısa bir süre bunun çalışmanın önünde bir engel oluşturabilir oluşturmayacağını düşündüyse de 'bu işe ihtiyacı olan benim' diye düşündü ve aceleyle hazırlanıp metronun yolunu tuttu..
