?

ben bir gemiysem limanım sensin
senin korkuların, susmaların, gülüp geçmelerin
benim çekip gitmelerim, koşup gelmelerim
sonra sarılıp öpmelerimiz
inişler, çıkışlar
ama sessizlik
öyle sessizsin ki bazen ürküyorum bende
sonra durup gevşeyip gülüp geçmeye çalışmaların
övünmelerin, övünmelerim
ikimizinde ayakta birer satranç piyonu gibi durmamız
benim bi piyon olmamı istemen, seni kollayan , kendini feda eden
seninse at duruşun..
benzersizliğim..
unutamayacak olmaya karşı beslediğin kemiren korku ve
müzikte buluşmamız
ayrı düşmemiz..

benim seni sığınılacak bir liman , kendimi bir gemi
seninse kendini satranç tahtasında bir at beni piyon olarak algılaman..

sonra
fark ediyorum;
ısınıyorsun ben hala buz gibiyim..
bir liman böyle olmalı işte diyorum kendi kendime
sıcak , sakin, ve yanımda..

yeniden başlayalım mı?