Tuesday, August 30, 2011

i 've just rediscovered my love for Boris Vian.'Mezarlarınıza tüküreceğim'in Turkish, reflects my vision for the world so well..


Boris Vian was a French polymath: writer, poet, musician, singer, translator, critic, actor, inventor and engineer. He is best remembered for novels such as L’Écume des jours and L'Arrache-cœur (translated into English as Froth on the Daydream and Heartsnatcher, respectively). He is also known for highly controversial "criminal" fiction released under the pseudonym Vernon Sullivan and some of his songs (particularly the anti-war Le Déserteur). Vian was also fascinated with jazz: he served as liaison for, among others, Duke Ellington and Miles Davis in Paris, wrote for several French jazz-reviews (Le Jazz Hot, Paris Jazz) and published numerous articles dealing with jazz both in the United States and in France.
" Bu saatten sonra sende fırtına kopsa bende yaprak oynamaz. " - " Boris Vian"

Wednesday, August 3, 2011

eksildiğim bi öyküdür

Kapının ardındaki gerçekler

Örtülü
İçerisi dumanaltı
Kaldı ki

Göz gözü görse bile
Seninle benim bakışma ihtimalimiz yok
Sen öte yanındasın üçgenin
Ben içindeyim bir karenin
Bir kere
Uzak metreleri
Aşıp gelen bir süraviyle karşılaşmıştım
Yolunu şaşırmış
Ne yöne ? diye sordum ben ona
Soru soran olmak soru sorulan olmaktan her zaman daha iyidir
Bu yüzden bu hamlemi karşılayıp
Kuşların uçtuğu yöne dedi
Ve kuş seslerine kulak kabartarak
Gitti

Uzun bir yazdı belki
Saatler kısalıyordu zaman daralıyor biten bir tünelin ucunda karanlıktan memnun aydınlıktan hoşnutsuzdun.
Gözlerimi kamaştıran güneş, senin içinden geçmiyordu
Uzağa düşüyorduk
Yakın adımlarımızda sol-sağ biteviye
Birbirne karışıyor, yalpalanıyorduk

Bir güneş doğdu gökyüzü aydınlandı aniden yıldızların gömüldüğü yerden
Ayıldım, seni sen olmadığım için bilmiyordum
Bilemezdim dillendirmedikçe veya anlayamıyordum
bir başkasını asla anlayamazdık
Gerçek buydu:
Bir başkasını anlayamazdık
Anlamadığımız şeyi sevemezdik belki gıpta eder, beğenir , isterdik
Ama bilemezdik

Yumulu yumruğumu göğe kaldırdım
Bir balığı sol elimde toz zerre oluncaya değin sıktım, sıktım
Elimi açtığımda uçtu,rüzgara karıştı
Düştüğüm yerden kalktım ve yeni bir oyun başlıyordu
Derken zaman anne kucakladı
Dedi ki
Düş önüme
Katacağım seni öykülere, ve öylece eksileceksin belki bazılarından
Belli ki bu benim eksildiğim öykülerden biriydi…

Tuesday, August 2, 2011

will u save me if i fall?

Blog Archive